Keltische seizoensreflectie — de tijd tussen de tijd
Goedemorgen lieve lezer,
De nachten worden langer.
Het licht trekt zich langzaam terug, alsof het voorzichtig een stap achteruit doet om ruimte te maken voor iets anders. In deze weken — terwijl de maan afneemt en de schaduwen zich verdiepen — komen we dichter bij wat de Kelten de binnenwereld noemden.
Ik voel het elk jaar weer: een zachte verschuiving, een stille uitnodiging om minder naar buiten te reiken en meer naar binnen te luisteren.
🌒 De afnemende maan
Nu de volle maan weer kleiner wordt, bewegen we symbolisch van expansie naar verstilling. Het is een periode waarin de natuur energie conserveert, waarin wat los mag komen vanzelf van de tak glijdt, en waarin wij als mens worden uitgenodigd precies hetzelfde te doen.
Loslaten als zachte beweging, niet als opdracht.
Het Keltische jaar leeft in cycli van licht en donker, en dit moment — deze afnemende maan — staat voor het afwikkelen, afronden, bezinken. Alsof de natuur fluistert:
“Laat maar. Je hoeft het niet meer te dragen.”
🌫 De nevels en de dunne sluier
In deze tijd hangt er soms een lichte nevel over het bos, en ik voel altijd dat dit méér is dan een toevallige weersomstandigheid. In de oude tradities geloofde men dat de sluier tussen werelden dunner werd wanneer het licht afnam — dat innerlijke inzichten sneller oplichten wanneer de buitenwereld verstilt.
Misschien herken je dat.
Dat gedachten zachter worden.
Dat gevoelens helderder klinken.
Dat er ruimte ontstaat voor iets wat je eerder niet kon horen.
🔥 De aankondiging van de Raunachten
We bewegen langzaam richting de 12 heilige nachten, de Raunachten — de tijd tussen de tijd. Een periode die in de Keltische en Germaanse traditie werd gezien als een poort tussen het oude jaar en het nieuwe. Alles vertraagt. Alles luistert. Alles wordt betekenisvoller.
Het is ook de tijd van Räuchern: het reinigen van de oude energie, het uitnodigen van het nieuwe, het eren van wat was.
Kruiden zoals salie, jeneverbes, zilverspar, vrouwenmantel, rozemarijn of bijvoet werden gebruikt om huizen en harten lichter te maken.
Ik zal hierover de komende weken vaker schrijven — want het is een periode die ik diep in mijn werk voel, en die prachtig past bij shinrin yoku en het Keltische wiel.
🍃 Een kleine seizoensoefening
Als je vandaag even de tijd hebt, steek dan een kaars aan.
Ga er rustig bij zitten.
Kijk naar de vlam alsof het een kleine zon is die je herinnert aan het licht dat straks weer terugkeert.
Vraag jezelf zachtjes:
Wat wil ik meedragen de komende weken?
En wat mag ik nu al laten rusten?
De natuur geeft je het antwoord in stilte.
Binnenkort volgt mijn uitnodiging voor de kennismakingswandeling tegen een miniprijs — een bijzonder mooie manier om juist in deze tijd van het jaar het bos te ervaren zoals onze voorouders dat deden: met eerbied, met aandacht, en met een open hart.
Een zachte maandag gewenst,
Piet-Hein..
Reactie plaatsen
Reacties