Goedemorgen lieve lezer,

Vanochtend, nog voor de wereld volledig ontwaakte, liep ik langzaam het Hengstdal in — het bospad dat honderd meter van mijn huis begint en me iedere keer weer dieper het bos in trekt. De lucht was koel, een lichte nevel hing als een zacht filter tussen de stammen, en ergens in de verte tikte een specht zijn ochtendritme tegen een beuk.

Het was alsof het bos me niet meteen wilde begroeten, maar wachtte tot ík beschikbaar werd. Tot mijn stappen trager werden, mijn schouders zakten, en mijn adem weer dieper werd. Pas toen kwam het naar voren — bijna als een dier dat voorzichtig uit de schaduw treedt.

Dat is een van de geheimen van shinrin yoku.
Je ontmoet de natuur pas echt wanneer je stopt met ‘iets moeten’.

Vandaag nodig ik je uit om heel even stil te staan bij dit ene moment:
Wanneer heb jij jezelf voor het laatst de tijd gegeven om werkelijk aan te komen op de plek waar je bent?

🍃 Kleine oefening voor vandaag

Probeer eens, ergens vandaag, niet meteen door te gaan wanneer je ergens arriveert.
Niet in huis, niet in je auto, niet op kantoor.
Maar even wachten.
Eén bewuste ademhaling.
Dan nog één.

En luister.
Kijk wat er naar voren komt als jij zachter wordt.

In mijn bosbad-wandelingen zie ik het telkens gebeuren: zodra iemand vertraagt, begint de natuur kleine geschenken uit te delen. Een onverwachte vogel, een geur die je herkent uit je jeugd, een lichtval die precies daar op jouw pad valt.

Misschien wil jij dat ook eens ervaren.
Deze maand bied ik een korte kennismakingswandeling tegen een miniprijs aan — hierover volgt binnenkort een uitnodiging.

Ik zou het mooi vinden om je te ontmoeten — in het bos, waar alles begint zodra jij stopt met haasten.

Warme groet,

BeLeef jezelf in de natuur
Piet-Hein..

Klik hier om een tekst te typen.